فصل دوم زبان بدن
فصل دوم آموزش زبان بدن
بسم الله الرحمن الرحیم
فصل دوم
(قلمرو و حریم ها)
هزاران کتاب و مقاله در مورد مراقبت و محافظت از قلمروی حیوانات پرندگان, ماهیان و نخستین ها به نگارش درآمده است, اما تنها در سالهای اخیر کشف شده است که انسان نیز دارای قلمرو است , اکنون که این موضوع کشف شده و مفاهیم آن شناخته شده است نه تنها می‌توان به بینش هایی در مورد رفتار خود و دیگران دست یافت بلکه می توان واکنش های چهره به چهره دیگران را نیز پیش بینی کرد .
هر کشور قلمرویی است که به وسیله مرزهای مشخص و گاهی اوقات با محافظان مسلح محافظت می گردد , درون این مرزها و قلمرو های کوچک تر به نام شهرها وجود دارند که درون آنها حومه شهرها قرار دارند و شامل خیابان های بسیار در داخل خود هستند , اینها بیانگر مرز بسته ای برای ساکنان خود هستند , ساکنان هر قلمرو مشترک و به صورت نامحسوس نسبت به آن مرز وفا دارند.
مشخص شده است که به منظور محافظت از آن مرز به خشونت , کشتار روی می‌آورد قلمرو همچنین منطقه مکانی است که فرد ادعا می‌کنند متعلق به اوست گویی در امتداد جسم اوست هر فرد دارای مرز فردی متعلق به خویش است , که شامل منطقه پیرامون دارایی‌های همانند خانه است و به وسیله حصارهای احاطه می شود , از جمله فضای داخل وسیله نقلیه رختخواب یا صندلی شخصی اش و همانگونه که در مقاله ذکر می نمایم فضای مشخصی از هوای اطراف جسم خویش در این فصل از این مقاله به مفاهیم مربوط به این فضا و چگونگی واکنش افراد هنگامی که این فضا مورد حمله قرار می گیرد پرداخت خواهد شد.
( فضای شخصی )
بیشتر حیوانات فضای خاص در اطراف بدنشان دارند, آنرا فضای شخصی خویش تلقی می‌کنند این موضوع این فضا تا چه اندازه وسعت دارد بیشتر بستگی به میزان شلوغی موقعیتی دارد که حیوان در آن پرورش یافته است .
شیری که در مناطق دوردست آفریقا پرورش یافته است ممکن است قلمروی فضای هوای او دارای شعاع ای به وسعت ۵۰ کیلو متر یا بیشتر باشد این امر به تراکم جمعیت شیرهای آن منطقه بستگی دارد شیرها با ادرار یا مدفوع نمودن در آن اطراف آنجا را مرزهای خود می‌کنند از طرف دیگر شیری که همراه با شیر های دیگر در قفس پرورش می یابد ممکن است فضای شخصی اش چند متر بیشتر نباشد که این موضوع نتیجه مستقیم شلوغی محیط است .
همانند سایر حیوانات انسان نیز دارای حبابی از هوای شخصی قابل هم در اطراف خویش است که اندازه آن بستگی به تراکم جمعیت مکانی دارد که در آن پرورش یافته است , بنابراین فاصله این منطقه شخصی از طریق فرهنگ مشخص میشود در حالی که برخی از فرهنگ ها مانند ژاپنی به شلوغی جمعیت عادت کرده‌اند .
سایر فرهنگ ها فضاهای باز و گسترده را ترجیح می‌دهند و مایل به حفظ فاصله خویش هستند البته ما بیشتر نگران رفتار افرادی هستیم که در فرهنگ های غربی پرورش یافتند.
جایگاه اجتماعی نیز بر فاصله ای که فرد در ارتباط با دیگران حفظ می کند تاثیر دارد که در فصل بعد این مقاله به آن پرداخته خواهد شد .
( فاصله حریم‌ها )
شعاع حباب هوا در اطراف افراد طبقه متوسط حومه شهر معمولاً مشابه است , این شعاع را می‌توان به چهار فاصله و حریم مجزا تقسیم نمود .
1: حریم خصوصی از میان تمام این فاصله ها مهمترین حریم است.
چرا که فرد همچون دارایی شخصی اش از آن محافظت مینماید , تنها افرادی که از نظر احساسی به فرد نزدیک هستند اجازه دارند وارد این فضا شوند, این افراد شامل اتاق والدین ,همسر, فرزندان دوستان صمیمی و بستگان هستند.
حریم فرعی به این وسعت بیش از ۱۵ سانتیمتر از بدن وجود دارد, که تنها در طول تماس فیزیکی می‌توان وارد این حریم شد, این منطقه حریم خصوصی نزدیک است .
2: حریم شخصی.
این فاصله ای است که در ضیافت های شبانه مهمانی های اداری مراسم اجتماعی , رسمی و اجتماعات دوستان حفظ میکنیم
3: حریم اجتماعی
این فاصله ای است که ما با افراد غریبه , لوله کشی یا نجاری که مشغول انجام تعمیراتی که در اطراف خانه مان است , پستچی فروشنده ی محل , کارمند جدید در سرکار به افرادی که شناخت کامل از آنها نداریم حفظ میکنیم .
4: حریم عمومی .
هنگامی که گروهی عظیم از افراد را مورد خطاب قرار می دهیم این فاصله مناسبی است که با اختیار خود آن را حفظ میکنیم.
( مصادیق عملی فاصله حریم‌ها )
معمولا افراد به یکی از این دو دلیل وارد حریم خصوصی فرد می‌شوند . دلیل نخست اینکه فردی که وارد این حریم میشود از بستگان یا دوستان نزدیک است یا ممکن است به منظور برقراری رابطه جنسی به فرد نزدیک شود دلیل دوم اینکه فردی که وارد این حریم میشود دشمنی است که قصد حمله دارد, اگرچه ما تحرکات غریبه ها درون حریم های فردی و اجتماعی را تحمل می کنیم تجاوز فرد غریبه به درون حریم خصوصیمآن باعث بروز تغییرات فیزیکی در بدن ما میشود, ضربان قلب سریع تر می شود آدرنالین به درون جریان خون وارد شده خون به منظور آماده سازی بدن برای مقابله با حمله یا فرار احتمالی به مغز و ماهیچه ها پمپاژ می شود, بدین معنا که قرار دادن بازوانتان به صورت صمیمانه در اطراف یا روی تن فردی که تنها با وی ملاقات نموده اید ممکن است باعث شود آن فرد نسبت به شما احساس ناخوشایند پیدا کند , حتی چنانچه به شما لبخند زده یا وانمود کند که از این کار لذت می‌برد تا به شما توهین نکرده باشد, اگر می‌خواهید افراد در شرکت شما احساس راحتی نمایند قانون طلایی این است که فاصله و حریم خود را حفظ نمایید, حلقه ارتباط ما با دیگران صمیمانه تر باشد اجازه پیدا میکنیم به حریم‌های شان نزدیک تر شویم . برای مثال : کارمند تازه وارد ممکن است در ابتدا احساس کند کارکنان دیگر با وی رفتار سرد و غیر دوستانه دارند اما آنها تنها در حال حفظ فاصله حریم اجتماعی خود با او هستند , تا آن هنگام که او را بهتر بشناسند هنگامی که دیگر کارمندان شناختی بهتر نسبت به وی پیدا کنند فاصله قلمرو بین او و آنها کاهش می یابد تا اینکه سرانجام به وی اجازه داده میشود به حریم فردی و گاهی اوقات حریم خصوصی‌شان وارد شود , فاصله ای که دو نفر همدیگر را میبوسند در حالی که کمر هایشان از هم جداست می تواند بیانگر میزان روابط بین انها باشد, همانطور که گفتیم رابطه مستقیم بین درجه نزدیکی ما با دیگران و فاصله ای که بین خود و دیگران حفظ میکنیم وجود دارد یکی از موارد استثنا در قانون فاصله , صمیمیت زمانی رخ می‌دهد که فاصله مکانی بر اساس موقعیت اجتماعی فرد رعایت شود, برای مثال : مدیرعامل شرکت ممکن است رفیق ماهیگیری تعطیلات آخر هفته یکی از زیردستان باشد و زمانی که به ماهیگیری می‌روند ممکن است هر یک به حریم فردی و خصوصی دیگری وارد شود البته در اداره مدیرعامل با رفیق ماهیگیر خود فاصله اجتماعی را حفظ میکند تا قوانین نانوشته مربوط به طبقات اجتماعی را حفظ نماید, شلوغی جمعیت در کنسرت ها سمینارها آسانسورها مترو ها یا اتوبوس ها به این امر منجر می شود ؛ که افراد ناخواسته وارد حریم‌های خصوصی همدیگر شوند واکنش در برابر این ورود ناخواسته برای فرد مشاهده کننده جالب است فهرستی از قوانین نانوشته وجود دارد که افرادی که در فرهنگ غرب پرورش یافته‌اند هنگام مواجه شدن با موقعیت های شلوغ مانند آسانسورها یا وسایل نقلیه شلوغ به شدت از آنها پیروی می‌کنند , این قوانین عبارتند از
1: شما اجازه ندارید با هر کسی از جمله فردی که میشناسید صحبت کنید
2: باید از تماس چشمی با دیگران در تمام مدت خودداری نمایید
3 : باید چهره جدی داشته باشید هیچ گونه ابراز احساسات جایز نیست
4: چنانکه کتاب یا روزنامه ای در دست دارید باید وانمود کنید غرق در مطالعه آن هستید
5: هر قدر جمعیت بیشتری در آنجا باشد مجاز به انجام حرکات کمتری هستید
6: در آسانسورها مجبورید شماره های طبقات را بالای سرتان نگاه کنید.
ما اغلب کلماتی مانند بیچاره بدبخت و معیوس را می‌شنویم که در توصیف افرادی به کار برده میشود که در ساعات شلوغی با وسیله نقلیه عمومی سر کار میرود, این عنوان‌ها به دلیل نگاه مبهوت و بی احساس مسافران به کار برده میشود که البته اینها قضاوت های نادرست از سوی فرد مشاهده کننده است . در حقیقت آنچه بیننده مشاهده میکند گروهی از افراد هستند که از قوانین مربوط به تجاوز اجتناب ناپذیر به حریم خصوصی افراد در یک مکان عمومی شلوغ پیروی می‌کنند , اگر به این موضوع شک دارید دفعه بعدی که به تنهایی به یک سینمای شلوغ می روید به نحوی رفتار خود را دقت کنید هنگامی که نگهبان شما را به صندلی تان که در میان دریای از چهره های ناشناخته احاطه شده است هدایت می کند , توجه کنید چگونه همانند یک ربات از پیش برنامه ریزی شده شروع به پیروی از قوانین رفتاری نانوشته در مکانهای عمومی شلوغ خواهید نمود همین که برای دستیابی به حق برخورداری از قلمرو صندلی خود با فرد ناشناسی که کنارتان نشست از شروع به رقابت می کنید پی خواهید برد افرادی که به تنهایی به یک سینمای شلوغ می‌روند اغلب تا زمانی که لامپ های سینما خاموش نشده است و در حقیقت تا آن هنگام که فیلم شروع نشده است روی صندلی شان نمی نشینند خواه در آسانسورع سینما , و یا یک اتوبوس شلوغ باشیم افرادی که در اطراف ما هستند دیگر وجود ندارند یعنی تا آنجا که به ما مربوط میشود دیگر وجود ندارند و بنابراین واکنش ما به صورتی نیست که گویی مورد حمله قرار گرفته ایم و فردی به صورت غیر عمدی به حریم خصوصی ما تجاوز کرده است.
جمعی از افراد عصبانی یا گروهی از معترضان که هر یک برای رسیدن به هدفشان مبارزه می‌کنند واکنش مشابه افرادی که قلمروشان مورد تجاوز قرار گرفته است نشان نمی دهند در حقیقت اتفاقی کاملا متفاوت رخ می دهد با افزایش تراکم جمعیت هر فرد فضای فردی کمتری داشته , موضع خصمانه اتخاذ می کند به همین سبب با افزایش تعداد این گروه افراد عصبانی تر و خشن تر می شوند . و حتی ممکن است درگیری پیش آید پلیس از این اطلاعات بهره می‌گیرد و میکوشد جمعیت را پراکنده کند تا هر فرد بتواند حریم فردی خود را دوباره به دست آورده بنابراین آرام تر می شود , تنها در سال های اخیر برای احداث پروژه های مسکن مهر به دولت‌ها و برنامه‌ریزی‌های شهری اعتبارنامه اعطا میگردد تا افراد محروم هم بتوانند از قلمرو فردی خود برخوردار گردند در مطالعه اخیر پیامدهای زندگی در مناطق پرتراکم و بسیار شلوغ روی جمعیتی از گوزن‌های جزیره جیمز و جزیره ای حدود ۲ کیلومتری ساحل مریلند در خلیج چساپیک در ایالات متحده مورد مشاهده قرار گرفت, با وجود این که در آن زمان غذای فراوان در آنجا بود شکارچیان حضور نداشتند و بیماری هم وجود نداشت , بسیاری از گوزن ها در حال مردن بودند, تحقیقات مشابه در سال های اخیر روی خرگوش ها نشان دهنده همین روند بود. تحقیقات بعدی نیز نشان داد گوزن ها در نتیجه پرکاری غدد آدرنال, مرده بودند. علت آن فشار ناشی از محرومیت از قلمروی فردی هر یک از گوزن ها در نتیجه افزایش جمعیت بود غدد آدرنال نقش مهمی در تنظیم میزان رشد تولید مثل سیستم دفاعی بدن دارند, بنابراین تراکم بیش از اندازه جمعیت باعث بروز واکنش فیزیکی نسبت به استرس شد ,نه عوامل دیگر مانند قحطی , بیماری, یا حمله ی دیگر موجودات.
از این دیدگاه به راحتی می‌توان ملاحظه نمود که چرا مناطقی که از بالاترین تراکم جمعیت انسانی برخوردارند از بیشترین میزان جنایات و خشونت نیز برخوردارند, بازپرس های پلیس از تکنیک های تجاوز به قلمرو افراد به منظور از بین بردن مقاومت جنایتکارانی که تحت بازپرسی قرار می‌گیرند استفاده می‌کنند آنها مجرم را روی صندلی ثابت و بدون دسته در فضای باز اتاق قرار می‌دهند و هنگامی که سوالاتی از وی می پرسند به حریم های خصوصی و کاملا خصوصی آنها تجاوز می کنند. و تا زمانی که وی پاسخ ندهد در آنجا باقی می‌ماند اغلب پس از گذشت زمانی کوتاه این عملیات ایذایی باعث شکسته شدن مقاومت مجرم می گردد .
مدیران می توانند از این رویکرد به منظور تخلیه اطلاعات از زیر دستانی که از ارائه کردن اطلاعات خودداری می‌نمایند استفاده کنند , البته اگر فروشندگان به منظور داد و ستد با خریداران از این روش استفاده نمایند نشانه حماقت آنها خواهد بود.
(آداب رعایت فاصله)
هنگامی که فردی در میان غریبه ها فضا یا مکانی در اختیار می‌گیرد مانند صندلی سینما جای پشت میز کنفرانس یا چوب لباسی محوطه بازی بولینگ این کار را به نحوی که قابل پیش بینی است انجام می‌دهد , به این صورت که معمولا به دنبال بیشترین فضای موجود بین دو نفر یا دو شی را نگریسته جایی را در میان آنها انتخاب میکند. در سینما صندلی را مابین انتهای یک ردیف و جایی که نزدیک ترین فرد نشسته است به خود اختصاص می‌دهد , در محوطه بازی بولینگ چوب لباسی را انتخاب می نماید که بیشترین فضای موجود را داشته باشد, یعنی جایی بین دو حوله یا مابین نزدیکترین حوله و انتهای ردیف حوله ها, هدف از این کار این است که با نزدیکی یا دوری بیش از حد از آنها به حقوق دیگران تجاوز نشود .
جایی که در سینما برای خود انتخاب می‌کنید اگر نسبت به نزدیکترین فرد بسیار دور باشد ممکن است آن فرد رنجیده خاطر شود, و اگر بسیار نزدیک او باشد ممکن است احساس کند مورد تهدید قرار گرفته است ,بنابراین هدف اصلی از آداب رعایت فاصله حفظ هماهنگی است , یک مورد استثنا در مورد اصل رعایت فاصله در توالت عمومی رخ می دهد تحقیقات نشان می‌دهد مردم در ۹۰ درصد موارد توالت های انتهایی را انتخاب می کنند و اگر آنها اشغال باشند از توالت های میانه استفاده می‌کنند,
(صرفه است عوامل فرهنگی تاثیرگذار بر فاصله حریم ها)
وارد شدن به حریم خصوصی جنس مخالف روشی است که افراد به منظور نشان دادن علاقه به آن فرد به کار می‌برند و معمولاً به آن پیشروی گفته می شود. چنانچه این پیشروی به حریم خصوصی رد شود فرد مقابل به سمت عقب گام بر می دارد تا حریم خصوصی را حفظ نماید , به فرد وارد شونده اجازه می دهد در حریم خصوصی او باقی بماند, آنچه ظاهراً از نظر این افراد تعامل اجتماعی عادی تلقی می‌شد از نظر استرالیایی ها پیشروی جنسی تفسیر میشود, این افراد گمان می‌کردند استرالیا ها افرادی سرد و غیر صمیمی هستند زیرا همواره کناره‌گیری می‌کردند تا فاصله ای را که در آن احساس راحتی می نمودند حفظ کنند .
(حریم شهری در قیاس با حریم روستایی )
همانطور که قبلا اشاره شد میزان فضای فردی مورد نیاز فرد با تراکم جمعیت منطقه ای که او در آنجا پرورش یافته است مرتبط است ,افرادی که در مناطق روستایی کم جمعیت پرورش یافته اند نسبت به افرادی که در شهرهای پرجمعیت پایتخت پرورش یافته اند به فضای فردی بیشتری نیاز دارند, اینکه فردی دستش را برای دست دادن تا چه اندازه دراز میکند نشان می دهد آیا وی اهل یکی از شهرهای مهم است یا منطقه روستایی دورافتاده. فاصله حریم خصوصی ساکنان شهر ۴۶ سانتیمتر است این مقدار همچنین فاصله اندازه گیری شده بین مچ دست و نیم تنه در هنگامی است که افراد برای دست دادن به هم میرسند, این کار به فرد مقابل اجازه می‌دهد در منطقه ای بی طرف دست دهد.
افرادی که در شهرستانی با تراکم جمعیت بسیار کم پرورش یافته اند ممکن است حریم خصوصی ۱۰۰ سانتیمتری یا بیشتر داشته باشند این مقدار میانگین فاصله اندازه گیری شده از مچ تا بدن در زمانی است که فرد ساکن شهرستان در حال دست دادن است . افراد ساکن خارج از شهر تمایل دارند به گونه‌ای بایستند که پاهاشآن محکم رو زمین قرار گرفته باشد و تا آنجا که می توانند به جلو خم شوند تا بتوانند به شما دست دهند در حالی که فرد ساکن شهر به سمت جلو گام برمی دارد تا با شما احوالپرسی نماید.
افرادی که در مناطق دور افتاده و کم جمعیت پرورش یافته اند معمولا به فضای فردی بیشتری نیاز دارند که ممکن است به ۶ متر برسد این افراد ترجیح می‌دهند دست ندهند بلکه در فاصله از فرد مقابل ایستاده دست تکان دهند.
فروشندگان ساکن شهر اینگونه اطلاعات را به ویژه برای صدا زدن کشاورزان در مناطق کم جمعیت روستایی به منظور فروش ,تجهیزات کشاورزی سودمند می دانند , با توجه به این موضوع که ممکن است این حریم برای کشاورزان ۱۰۰ تا ۲۰۰ سانتی متر یا بیشتر باشد ممکن است دست دادن نوعی تجاوز به حریم فردی محسوب شده, باعث شود کشاورزان واکنش منفی نشان دهند و حالت تدافعی به خود بگیرند. فروشندگان موفق خارج شهر تقریباً همگی هم رای هستند که بهترین شرایط مذاکره زمانی پیش می‌آید که برای احوالپرسی با ساکنان شهرستان دست دراز می‌کنند و برای احوالپرسی با کشاورزان در منطقه جدا , از دور دست تکان می‌دهند .
( قلمرو و مالکیت )
اموالی که در اختیار فرد است یا مکانی که وی دائما از آن استفاده می کند قلمرو فردی او را تشکیل می‌دهد و همانند فضای هوایی برای محافظت از آن خواهد جنگید . چیزهایی مانند خانه, دفتر و وسایل نقلیه فرد , نمایانگر قلمروی است که در هر یک دارای مرزهای علامت گذاری شده مشخصی به شکل دیوار دروازه و حصار دارند . هر قلمرو ممکن است دارای قلمرو های فرعی باشد برای مثال در خانه قلمروی خصوصی زن میتواند آشپزخانه و رختشویخانه باشد و با هر کس که هنگام استفاده از آن وارد این فضا شود مقابله نماید, بهترین مکان از نظر یک تاجر میز کنفرانس است بهترین مکان برای صاحبان رستورانهای کوچک بوفه است و مطلوب ترین صندلی برای پدر در خانه است, این مناطق معمولاً یا با قرار دادن وسایل شخصی در جایی مشخص می‌شوند و یا با استفاده مکرر از آن.
یک تاجر قلمرو خود را روی میز کنفرانس با اشیایی مانند جاسیگاری , خودکارها, کتاب‌ها و لباس‌هایی که در فاصله ۴۶ سانتی متری مرز حریم خصوصی اش پراکنده است مشخص میکند.
دکتر دزموند موریس خاطرنشان میکند تحقیقات در زمینه موقعیت نشستن در کتابخانه نشان می دهد رها کردن کتاب یا وسیله شخصی روی میز کتابخانه, آن مکان را به طور متوسط حدود ۷۷ دقیقه برای آن شخص محفوظ داشت.
رها کردن ژاکت روی صندلی, آن مکان را به مدت دو ساعت برای وی محفوظ داشت .
در خانه ممکن است یکی از اعضای خانواده صندلی دلخواهش را با رها کردن یک شی شخصی مانند پیپ یا مجله روی آن یا نزدیک آن علامت گزاری نماید, تا مالکیت آن مکان را به دیگران نشان دهد.
چنانچه سرپرست خانه از فروشنده بخواهد بنشیند و فروشنده بدون هیچگونه قصدی روی صندلی او بنشیند خریدار احتمالی ممکن است ناخواسته از تجاوز به قلمرو آشفته شده در نتیجه موضعی تدافعی به خود بگیرد.
سوال ساده مانند( صندلی شما کدام است) می تواند از نتایج ناخوشایند چنین خطایی جلوگیری کند .
( است وسایل نقلیه موتوری)
روانشناس ها متوجه شدند افرادی که در حال رانندگی با وسایل نقلیه موتوری هستند, به شیوه‌ی واکنش نشان می دهند که اغلب کاملاً برخلاف رفتار اجتماعی عادیشان که قلمروی خود تلقی می‌کنند است. به نظر می رسد وسیله نقلیه گاهی اوقات تأثیری زیاد روی اندازه فضای شخصی فرد دارد, در برخی موارد قلمرو آنها به میزان ۱۰ برابر اندازه عادی افزایش می یابد در نتیجه راننده احساس میکند مالک فضای جلو و عقب وسیله نقلیه خود به میزان ۹ الی ۱۰ متر است . هنگامی که راننده‌ای دیگر جلوی او می‌پیچد حتی در صورتی که هیچ گونه آسیبی به وی وارد نشود ممکن است که آن راننده دچار تغییرات فیزیولوژیکی شود عصبانی گردد و حتی به راننده دیگر حمله نماید , این وضعیت را با وضعیتی مقایسه کنید که همین شخص به داخل آسانسور قدم برمی‌دارد و شخصی دیگر در جلوی او گام برمی‌دارد و به حریم فردی او تجاوز میکند واکنش او در آن شرایط معمولا با عذرخواهی همراه است و آن فرد اجازه می‌دهد ابتدا او وارد شود این واکنش شدیدا با موقعیتی که راننده دیگر در فضای باز جاده ای جلوی او می پیچد تفاوت دارد.
اتومبیل از نظر برخی افراد نوعی پیله ای حفاظت کننده است که رانندگان داخل آن می توانند خود را از جهان خارج مخفی نماید هنگامی که آنها به آهستگی از کنار جدول پیاده رو, نزدیکی جوی, کنار خیابان , رانندگی می کنند ممکن است به اندازه راننده ای که فضای فردی اش را توسعه داده است خطرآفرین باشد.
به طور خلاصه دیگران ممکن است شما را پذیرفته یا رد کنند این امر میزان احترامی که برای فضای شخصی آنها قائل هستید بستگی دارد به همین سبب , فرد سرخوشی که به هنگام روبرو شدن با فردی دیگر, به پشت او میزند یا همواره در حین گفتگو افراد را لمس میکند, اغلب در خلوت مورد تنفر آنها قرار می گیرد . همانطور که برخی عوامل ممکن است بر فاصله مکانی شخص در ارتباط با دیگران تاثیر بگذارد توجه به تمام معیارها قبل از قضاوت در مورد اینکه چرا شخص فاصله خاصی را حفظ میکند عاقلانه است.
ادامه در فصل سوم
سپاس بیکران
بینظیره